கிரீஸ் நாட்டு ஆவணப்படமான டெப்டோக்ரசி (DEBT OCRACY) க்கு ஆனந்த ஜோதி மே 2012 இதழில் நான் எழுதிய விமர்சனத்தின் ஒரு பகுதி....

சாதாரண மனிதர்களுக்கு எளிதில் புரியாத பல விசயங்களுள் ஒன்று பொருளாதாரம்.  நாட்டின் பொருளாதாரம் எவ்வாறு நிர்வகிக்கப்படுகிறது என்று யாரையேனும் கேட்டுப் பாருங்கள்,  என்ன பதில் வருகிறதென்று?  சட்டம், மருத்துவம் போன்று பொருளாதாரமும் சாதாரண மனிதர்களின் அறிவு எல்லைக்கப்பால் இருக்கிறது.  சொல்லப் போனால் மெத்தப் படித்த பலருக்குக் கூட நாட்டுப் பொருளாதாரம் குறித்து கடுகளவு ஞானமும் இல்லை. 

பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் நிதி மூலதனம் மூன்றாம் உலக நாடுகளை கடன்கார நாடுகளாக்கிச் சுரண்டுவது கடந்த முப்பது ஆண்டுகளாகத் தீவிரமடைந்துள்ளது.  யுரோ ஜோன் என்றழைக்கப்படும் ஐரோப்பிய நாடுகளையும் அது விட்டு வைக்கவில்லை.  இதில் குறிப்பாக கிரீஸ் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது.  கிரிசீன் பொருளாதார வீழ்ச்சி அங்கிருக்கிற எந்த கொழுத்த பணக்கரனையும் பாதிக்கவில்லை.  ஆனால் மக்கள் வாழ்க்கையை நடுத்தெருவிற்கு கொண்டு வந்து விட்டது. 

அடுத்த வீட்டுக்காரனின் பொருளாதாரத்தில் நாம் தலையிடுவது தேவையற்ற ஒன்று.  ஆனால் நாட்டுப் பொருளாதார த்திற்கும் அதே அணுகுமுறையைக் கையாளலாமா?  நாட்டுப் பொருளாதாரம் எவ்வாறு நிர்வகிக்கப்படுகிறது என்பதை நாம் தெரிந்து கொள்வதும், தேவைப்பட்டால் அதில் தலையிடுவதும் அவசியமான ஒன்று என்பதை இந்த ஆவணப்படம் நமக்கு ஆழமாக உணர்த்துகிறது........

வளர்ந்த நாடுகளுள் ஒன்றான கிரீஸ் இன்றைக்கு ஒரு மூன்றாம் உலக நாட்டைப் போல பொருளாதாரத்தில் வீழ்ந்து கிடக்க்கக் காரணம் என்னவென்று இந்த ஆவணப்படம் விரிவாக அலசுகிறது.......

இந்த ஆவணப்படத்தைப் பார்த்து இந்தியர்கள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டியது ஏராளம்........

ஆடியன்ஸ் பிலிம் என்று பாராட்டப்படுகின்ற இவ்வாவணப்படம் மக்கள் நன்கொடையாகக் கொடுத்த எட்டாயிரம் யுரோ டாலர்களை வைத்து தயாரிக்கப்பட்டுள்ளது. Aris Hatzistefanou & Katerina Kitidi ஆகிய இருவரும் இணைந்து எழுதி இயக்கியிருக்கிறார்கள்.  இருவரில் ஆரம்பித்து நாற்பது பேர்கள் இப்படத் தயாரிப்பில் இணைந்துள்ளனர்.  இன்டர்நெட்டில் வெளியிடப்பட்ட இப்படத்தை இதுவரை பத்து லட்சம் பேர்கள் பார்த்துள்ளனர்.  கிரீஸ் நாட்டு தொலைகாட்சி நிறுவனங்கள் இப்படத்தைக் கண்டு கொள்ளவே இல்லையாம்............  

அழகர்சாமியின் குதிரை 
ஆனந்த ஜோதி இதழில் என் விமர்சனம் 
எழுதப்பட்டது ஜூலை 2011
(அதற்கு விருது கிடைத்திருப்பது என் விமர்சனத்துக்கு கிடைத்த விருதாக எண்ணி மகிழ்கிறேன்)


சமூக அக்கறையும் நல்ல சினிமாவின் மீது கொண்ட காதலினாலும் புதிய தலைமுறை இயக்குனர்களிடமிருந்து ஒவ்வோர் ஆண்டும் சற்று வித்தியாசமான திரைக் கதைகளோடு தமிழ் சினிமாக்கள் வந்து கொண்டிருக்கின்றன.


அவ்வகையில்

தமிழ் சினிமாவின் பாரம்பர்ய பார்முலாவைக் காலில் போட்டு மிதித்தபடி....
இவர்களெல்லாம் நடிச்சாதான் படம் ஓடும் என்ற மூட நம்பிக்கையின் முதுகை முறித்தபடி...... இதெல்லாம் இருந்தாத்தான் போட்ட காசாவது திரும்பி வரும் என்ற இற்றுப்போன வாதத்தின் இடுப்பை ஒடித்தபடி


ஒரு தமிழ் சினிமா வந்திருக்கிறது.  அது அழகர்சாமியின் குதிரை.


வித்தியாசமான கதையோடும்
அழகான படப்பிடிப்போடும்
இனிமையான இசையோடும்
அழுத்தமான செய்தியோடும்


வந்திருக்கிறது அழகர்சாமியின் குதிரை.


மழை பெய்தல் என்பது இயற்கையோடும் அறிவியலோடும் சம்பந்தப்பட்டது என்று தமிழ் நாட்டில் எந்தக் கிராமத்திலும் போய் நீங்கள் சொல்லிவிட முடியாது.  அது அங்குள்ள சாமியின் அருளால் நடக்கிற சம்பவம் என்பது காலங்காலமாக திட்டமிட்டு செய்யப்பட்டு வருகிற ஆத்திகப் பிரச்சாரம். இந்த யதார்த்தத்தை உள்வாங்கிக்கொண்டு அந்தக் கருத்துருவாக்கத்திற்கு அடிமைப்பட்டுப்போன ஒரு கிராமத்தில் இயங்குகிறது கதை.


ஊரில் மழை இல்லை.  அழகர்சாமிக்கு திருவிழா நடத்தினால் மழை பெய்யும் என்ற நம்பிக்கையோடு திருவிழா துவங்கி ஒவ்வொரு முறையும் சண்டை, அடிதடி, கொலை என்று திருவிழா நின்று போகிறது.  இம்முறை திருவிழாவை எப்படியும் நடத்தினால்தான் ஊருக்குள் குடியிருக்க முடியும் என்ற வாழ்வா சாவா நிலையில் ஏற்பாடுகள் துவங்குகின்றது.  திடீரென திருவிழாவுக்கு முன்னாள் காணாமல் போகிற அழகர்சாமி கோயில் மரக்குதிரையினால் மறுபடி திருவிழா நின்று போகிறது.

"ஊம் .... இந்த வருசமும் திருவிழா நின்னு போச்சு ..." என்றவாறே பிழைப்பைப் பார்க்கப் போகிறார்கள் கிராம மக்கள்.  ஆனால்  ஊர்ப் பெருசுகளோ போலீசைப் பார்க்கப் போகிறார்கள்.  ஒன்னாகப் புகாரளித்துவிட்டு தனித் தனியாய்ப் போய் யார் மீது தங்கள் சந்தேகம் என்று இன்ஸ்பெக்டர் காதில் போடுகிறார்கள்.  என்ன செய்யலாம் என்று ஊர்க்கூட்டம் போட்டுப் பேசுகிறார்கள்.  "ஒங்க சாமியாலேயே தன குதிரையைப் பாதுகாக்க முடியலை..." என்ற இளசுகளின் நக்கலுக்கிடையே மலையாள மாந்த்ரீகனை அழைத்து மை போட்டுப் பார்க்க முடிவாகிறது.  மலையில் மூட்டை தூக்கப் பயன்படும் ஒரு நிஜக் குதிரை வழிதவறி ஊருக்குள் வர மலையாள மாந்த்ரீகன் புளுகில் ஊரார்கள் மயங்கி இது அந்த அழகர்சமியே அருளிய வாகனம் என்று குதிரையைப் பிடித்து வைத்துக்கொள்கிறார்கள்.


குதிரையின் சொந்தக்கார இளைஞன் (அவன் பெயரும் அழகர்சாமி) குதிரையைக் கேட்டு வருகிறான்.  ஊரார்கள் தர மறுக்கிறார்கள்.  அவனுக்கும் ஊரார்களுக்கும் ஏற்படும் சண்டையில் போலீஸ் தலையிடுகிறது.  திருவிழா நாள் நெருங்க நெருங்க பிரச்சினை முற்றி குதிரைக்கார இளைஞனின் உயிருக்கே ஆபத்தாகிறது.  பின் மரக்குதிரையைத் திருடியவன் அதை தானே கோயிலில் சென்று வைத்துவிட பிரச்சினைகள் ஓய்ந்து ஒருவழியாய்த் திருவிழா நடக்கிறது.


கிராமிய மணத்தோடு கூடிய இந்தக் கதையை வைத்துக்கொண்டு இயக்குனர் சுசீந்த்திரன் ஒரு அற்புத சினிமாவைப் படைத்திருக்கிறார்.  


அழகர்சாமி கோயில் திருவிழா நடைபெறாமல் இருக்க ஒரு அரசியல் காரணம் இருக்கிறது என்பதைத் துளியும் அறியாத, படிப்பறிவற்ற, வெள்ளந்தியான கிராம மக்கள் தங்களின் வறிய வாழ்க்கைக்கும் அழகர்சாமியின் மீதான (பயம் கலந்த) பக்திக்கும் இடையே அ லைபாய்வதை நிதர்சனமாகப் படைத்துக் காட்டியிருக்கிறார் இயக்குனர்.  பக்தியை விட வறுமை பெரிதாகிவிட்ட நிஜ வாழ்க்கையின் கோரங்களை கோடங்கியின் மனைவி பாத்திரம் மூலம் ஆவேசமாக வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார்.  அழகர்சாமி கதாபாத்திரம் அழகு, சிவப்பழகு என்ற நுகர்வோர் கலாசாரப் பைத்தியக்காரத்தனத்துக்கு இயக்குனர் சுசீந்திரன் அடித்திருக்கிறார் சம்மட்டி அடி.


அவன் இவன் என்று சகட்டு மேனிக்குப் பேசும் அந்தக் கறாரான இன்ஸ்பெக்டர் பாத்திரம் அதிகார வர்க்கத்தின் மாதிரிப் படைப்பு.  ஊர்ப் பெருசுகளின் ஆத்திக வெறிக்கு மத்தியில் பாதிக்கப்பட்ட  குதிரைக்காரனின் பக்கம் உறுதியாக நிற்க முடியாமல் தவிப்பது அருமையாகப் பதிவாகியுள்ளது.


திருமண நிச்சயத்தில் மலரும் அந்தக் கருப்பு சிவப்பு நிறக் காதலர்களின் காதல் அந்த மலைகளைப் போலவே அழகாகவும், உறுதியாகவும் நிறைவேறுகிறது.  இன்னொரு பக்கம் கலியாணத்தில் முடியும் மேல்சாதி கீழ்சாதிக் காதலும் திரைக்கதைக்கு உள்ளேயே நெய்யப்பட்ட கவித்துவப் பின்னல்.  ஆத்திகம் பேசி அடாவடி செய்யும் மூத்த தலைமுறையும் அதனை ஒன்றும் செய்ய இயலாமல் ஓரமாய் நின்று புலம்பும் இளைய தலைமுறையும் படு யதார்த்தம்.  ஆனாலும் உரிய நேரத்தில் தலையிட்டு தங்கள் பொறுப்பை சரியாக நிறைவேற்றுகிறது அந்த இளைய தலைமுறை.




மேல்சாதி இளைஞன், கீழ்சாதி பெண் காதலித்து கல்யாணம் செய்து கொள்கிறார்கள்.  மேல்சாதி இளைஞனின் தந்தையும் ஊர்ப் பிரசிடெண்டுமான நாயக்கர் இந்த ஊரில் இனிமேல் மழையே பெய்யாது; பெய்யக்கூடாது என்று கூவும் வேளையில் மழை பிய்த்க்கொண்டு கொட்டும் அந்த கிளைமாக்ஸ் காட்சி சாமிக்கும், சாதிக்கும் சாட்டையடி கொடுக்கும் முடிவு.  எழுந்து நின்று கைதட்ட வைக்கும் முடிவு.


பாஸ்கர் சக்தியின் எழுதப்பட்ட ஒரு கதையை திரையில் பார்த்துப் பரவசப்ப்படும்படி காட்சியாய்ப் படைத்திருக்கும் சுசீந்திரன் குழுவினருக்கு நல்ல தமிழ் சினிமா ரசிகர்களின் சார்பில் பாராட்டுக்கள்...நன்றிகள்..!

திரைப் பூக்களை தேடி அலைந்த
ஒரு தேனீயின் அனுபவங்கள்

வாசித்த கவிதைகளில் நேசித்த வரிகள்....

பெயர் மறந்து போன படைப்பாளிகளுக்கு நன்றி 

புதுக் கவிதை
மொழிபெயர்ப்பு

குங்குமம்
குருதிச் சந்தனம்
அந்தியின் நிறம்
புலி கொன்ற மானின் ரத்தம்
பறக்கவிட்ட சிவப்புக் கொடி
காளி கண்களின் ஜ்வாலை
கல்கத்தா காளியின் நாக்கு
புதுக் கவிதைக்கு
இதெல்லாம் வேண்டுமப்பா


அது
தான் இயங்குவது
மற்றவரை இயங்கவைப்பது


அது
மாற்றம் கொண்டது
மாற்றவும் வல்லது


அது
பாடுவது
பாடவும் வைப்பது


எது
வாழ்வின் முழுமையை
வழங்க வல்லதோ

அதுதான் புதுக் கவிதை..!

(1)
அவன்

ஒரு பட்டுவேட்டி பற்றிய

கனாவிலிருந்த போது

கட்டியிருந்த கோவணமும்

களவாடப்பட்டது 

              

(2)

இந்தியா 

சுதந்திர நாடு

.....................................

அடடா

வதந்திகளைப் பரப்புவதில்

இந்தியர்கள் வல்லவர்கள்

இவர்கள் இன்னமும்

தென்னந் தோப்பினுள்

நம்பிக்கையோடு

மாங்காய் தேடுகிறார்கள்

(3)

நீ 

சேரிகளில் மட்டுமே

யாத்திரை செய்வாய்

என்பதைத் 

தெரிந்து கொண்டதால்

உன்னை நேசித்தவர்கள்

தேசத்தையே

சேரியாக மாற்றிவிட்டார்கள்

(4)

வன்முறை கூடாது

என்று உபதேசித்தவர்கள்

வாயிலிருந்து தெறித்தது

எச்சில் அல்ல

என் தோழனின் ரத்தம் 

(5)

நாங்கள் சந்தோசமாக இருக்கிறோம்

எங்களுக்கு ஒரு குறையும் இல்லை

டவுசர் இல்லை என்று குழந்தைகள் அழுகும்

ஒரு அடி கொடுப்போம் வாங்கிக் கொண்டு

ஓடிவிடுவார்கள்

தீட்டுக்கரை படிந்த

பூ அழிந்த சேலைகள்

பழைய துணிச் சந்தையில்

சகாயமாய்க் கிடைக்கின்றது 

இச்சையைத் தணிக்க

இரவில் எப்படியும் இருட்டு வருகிறது 

கால் நீட்டி தலை சாய்க்க 

தார் விரித்த பிளாட்பாரம் இருக்கிறது

திறந்த வெளிக்காற்று

யாருக்குக் கிடைக்கும்

எங்களுக்கு கொடுப்பினை இருக்கிறது

எதுவும் கிடைக்காத போது

களிமண் உருண்டையை வாயில் போட்டு

தண்ணீர் குடிக்கிறோம்

ஜீரணமாகி விடுகிறது

எங்களுக்கு ஒருகுறையும் இல்லை

நாங்கள் சந்தோசமாக இருக்கிறோம் 

(6)

திருஞான சம்பந்தரைத்

தேடித் பிடித்து 

பால் புகட்டிய

பராசக்தி

சென்னை நகரத்

தெருவோரம் கிம்பந்தன்'

பசித்தழும்போது

கைப்புறம் ஏந்திக் 

கச்சவிழ்ப்பாளா ?

(7)

ஏழைகளின் அடுப்பெரிப்போம்

இல்லையெனில் சூரியனில்

தீக்குளிப்போம் 

(8)

குழந்தைகளின் பசியை

நாங்கள் அறிந்ததில்லை

ஏனெனில் 

நாங்கள் பசியின் குழந்தைகள் 

(9)

நாங்கள் 

நிர்வாணத்தை  விற்றோம்

ஆடை வாங்குவதற்காக

(10)

சுதந்திரத்தை 

என்னால்

சாப்பிட முடியவில்லை

சோறு கொடு 

(11)

வானத்து நிலவை 

வெள்ளி அப்பமென்று

வருணித்து விட்டு

திரும்பிய போது

அடுப்பு மேசையில் 

வெள்ளைப் பூனை 

ஆழ்ந்த உறக்கதிருந்த்து 

(12)

புல்புல் பறவைகளைப் 

பாடியது போதும்

கவிஞர்களே

பூமிக்கு வாருங்கள்..!

(13)

ஆர்யபட்டா 

வானத்தைக் கிழித்தது 

அணுகுண்டு சோதனை

பூமியைக் கிழித்தது 

அரைக்கை சட்டைகள்

கிழிந்தது மட்டுமே

மனதில் நிற்கிறது ..!

(14)

உயர்ந்தவன் யார்?

நகரவாசியா?

கிராமவாசியா ?

இல்லை விலைவாசி...!

(15)

உயர உயரப் பறந்தாலும்

விலைவாசி

பருந்தாகுமா ?

(16)

காக்கா காக்கா 

கண்ணுக்கு

இலவச மை கொண்டு வா 

(17)

எனக்கும் தமிழ்தான்

மூச்சு

அனால் அதைப்

பிறர்மேல் விடமாட்டேன்

(18)

எங்களால்

மனிதர்களை மந்திரிகளாக்க

முடிகிறது ஆனால்

மந்திரிகளைத்தான் 

மனிதர்களாக்க முடியவில்லை

(19)

தாயே

எனைத் தூங்க வைக்கும்

பாட்டை விடுத்து

விழிக்க வைக்கும் பாட்டை

எப்போது நீ

பாடப் போகிறாய் ?

(20)

கடவுளைத் தேடி கோயிலுக்குப் போனோம் 

கோயில் பூசாரி போலீசுக்குப் போனார்  

(21)

மழை இல்லாவிடில்

வறட்சி

தனது பிறந்த நாளை

குளம் குட்டைகளில்

கேக் வெட்டி

கோலாகலமாய்க கொண்டாடும் 

(22)

தேர்தல் முடிந்து விட்டதே

இன்னும் என்ன கியூ 

ஓ..... ரேசன் கடை 

ஐந்து ஆண்டுகள்

அரிசி கோதுமை சர்க்கரைக்காக

வரிசையில் நிற்க வேண்டிய 

அவசியத்துக்கு 

ஓட்டுப் போடா கியூவில் நிற்பது

ஒரு ஒத்திகைதான் 

தினம் தினம்

ரேசன் கடைக் கியூவில் நின்ற

அலுப்புத் தீர 

வாரம் ஒருமுறை

சினிமா கியூவில் 

சிரித்துக் கொண்டே நிற்கும்

தாய்க்குலம் 

ஒரு கியூவில் நின்று

செய்த தவறுக்குத் தண்டனை

இன்னொரு கியூவில்தான்

வழங்கப்படுகிறது...!

(23)

சம்பளக் கவரை

பிரித்ததும் உள்ளே

ஈன்ற தாயின் இருமல் சத்தம் ...

(24)

என்னுடைய சம்பள நாளில்

எண்ணி வாங்குகிற

பளபளக்கும் நோட்டுக்களில்

எவரெவர் முகமோ தெரியும்

என் முகம் தவிர ...


(25)
என்ன கேட்டாய்
உன் வீட்டில்
என்ன செய்தாய்?
எதெடுத்து என்ன பார்த்தாய்?
எதைக் கிழித்து
வாங்கிக் கொண்டாய்
அடி உதைகள்
கெட்டுப்போன பிள்ளைக்கு
வெளியில் கிடைக்கும்
அடி உதைகள்
கெட்டுப் போகா பிள்ளைக்கு
வீட்டில் கிடைக்கும் முன்கூட்டி


அவர்கள் அவர்கள்
பங்குக்கு
உதைகள் வாங்கும்
காலத்தில்
உனக்கு மட்டும்
கிடைத்தாற்போல்
சின்னக் கண்ணா
அலட்டாதே.....


(26)
மொழி பெயர்ப்பு


நாங்கள் பாடும் மீன்கள்
நிறையத் தடவை வலைகளைக் கிழித்திருக்கிறோம்
அப்புறம் விருந்து மேசைகளில் பரிமாறப்ப்பட்டிருக்கிறோம்
நாங்கள் எவ்வளவு சுவையானவர்கள்....!
ஆனால் எங்கள் பாடல்களில் எலும்புகள் உண்டு
உங்கள் தொண்டையை
அடைத்து விடுவதற்கு ஒருநாள் வருவோம் ...!




(27)
படி
வேலை தேடு
மணந்து கொள்
குழந்தை பெறு
குடும்பத்தோடு
சினிமாவுக்குப் போ
சொத்து சேர்
சுகமாயிரு
அடுத்தவனுக்காக
அலட்டிக் கொள்ளாதே
உனக்குக் கஷ்டமா
நொந்து கொள்
மூச்சு விடாதே
தவறினால்
நீ
தறுதலை....


(28)
அவர்கள் போட்ட மாலைகளை
நான் மேடையிலேயே
விட்டு விட்டு வந்தேன்
என் பாடல்களை
அவர்கள் பத்திரப்படுத்தினார்கள்




(29)
நிலவே உன்னிடமிருந்து
வெளிநாட்டவர்கள்
கல்லெடுத்து வருகிறார்கள்
நாங்களோ இன்னமும்
அரிசியிலேயே கல்லெடுத்துக்
கொண்டிருக்கிறோம்...




(30)
பாதை முள்
படுக்கை முள்
இருக்கை முள்
ஆன மனிதர்களைப்பார்த்து
சிலிர்த்துக்கொண்டது
முள்ளம்பன்றி..
ஒ....
இவர்களுக்குத் தெரியாதா
முள்ளும் ஓர் ஆயுதமென்று..?




(31)
வாழ்வின் மடியிலிருந்து
சருகுகளாய் உதிர்வதை விட
மரணத்தின் மடியிலிருந்து
விதைகளாக சிந்தலாமே..?


(32)
பேனாக்களே
கிரீடங்களைக் கழற்றிவிட்டு
தலை குனியுங்கள்
நீங்கள் இருப்பது
தாள்களுக்காக -
பைகளுக்காக அல்ல


(33)
அடித்தளத்தை உலுக்கும்
பாட்டாளிப் புரட்சியில்லாமல்
எந்த
டோட்டல் புரட்சியும்
இந்த
சமூக முனை மயிரைக்கூட
அசைக்காது..


(34)
அக்கா அக்கா என்று அழைத்தால்
அக்கா வந்து கொடுக்கச்
சுக்கா மிளகா சுதந்திரம் கிளியே ...?


(35)
இந்த இரவின்
நட்சத்திரங்கள்
எங்கே போச்சு?
இந்த மரத்தின்
பூக்களெல்லாம்
ஏன் கருகிற்று?
கண்களுக்கு
இரண்டு நாள் பட்டினியை
ஜீரணிக்க முடியவில்லையோ?


(36)
எதனை கற்களை
என்  காலிடறிற்று?
ஒன்றிலேனும்
அகலிகை அகப்படவில்லை
என் பெயரும் இராமன்தான்...!



(37)
காளியம்மா காளியம்மா
ஏன் நாக்கை நீட்டுகிறாய்
நான் என்ன டாக்டரா?



(38)
நாங்கள் வெயிலை தாங்குவது
எப்படித் தெரியுமா?
வெயிலில் பொசுங்கி
நாங்கள் மழைக்கு ஒதுங்குவது
எப்படித் தெரியுமா?
மழையில் நனைந்து
நாங்கள் பசியை விரட்டுவது
எப்படித் தெரியுமா?
பட்டினி கிடந்து
நாங்கள் நோயை ஒழிப்பது
எப்படித் தெரியுமா?
செத்துத் தொலைந்து
நாங்கள் யார் தெரியுமா?




(39)
நிலா
விட்டெறிந்த இட்டிலியோ
கட்டிவைத்த பழஞ்சோறோ
கொட்டி வைத்த கப் தயிரோ
சுட்டு  வைத்த அப்பளம்தானோ
என்ன இழவேயானாலும்
கிட்ட வந்து எட்டவில்லை
பாடுபட்ட பாட்டாளி
கொட்டாவி விடுகின்றேன்


(40)
விடுதலை
எங்கள் விலங்குகள்
கழற்றப்படவில்லை
சாவிகளதாம்
கைமாறின...




(41)
கடவுள்
உலகக் கட்டிடத்தை
கோணலாகக் கட்டிய
அனுபவமற்ற கொத்தனார்




(42)
தேசத்திற்கு நாம் கிடைத்து விட்டோம்
ஆனால் இன்னும்
தேசம் நமக்குக் கிடைக்கவில்லை




(43)
கரடி
சைக்கிள் விடும்போது
நாம்
வாழ்க்கையை
அர்த்தப்படுத்த முடியாதா?


(44)
கனவுகளையல்ல
யதார்த்தத்தை
காதலிக்கக் கற்றுக்
கொள்வோம் முதலில்
வானமும்
சந்திர சூரியனும்
எங்கேயும் போய் விடாது
வாழ்க்கைதான்
ஓடி ஒளிந்துகொள்ளும்




(45)
புரட்சி என்பது
பொதுமக்களின் திருவிழா
என்ற நெருப்பு வரிகளை
நினைவுபடுத்திக்கொள்
ஒப்பாரி வைப்பதற்கு
நாம் ஒன்றும் கூடவில்லை
மாரடிப்பவர்களே
வழியை விட்டு விலகுங்கள்
ஓலமிடுபவர்களே
ஓரம் போங்கள்


(46)
காதலியை விட்டுக் கொடுத்தைப்போல
தேசத்தை விட்டுக்கொடுக்க முடியாமல்
நான் நிமிரக் காரணம் உண்டு
எனக்கு இருப்பது ஒரே தேசம்..!


(47)
பாரதத்துக்கு
மூன்று புறம் கடல்
நான்கு புறம் கடன்..!


(48)
சந்திரனை தொட்டதின்று மனித சக்தி
சரித்திரத்தை மீறியது மனித சக்தி
இந்திரன்தான் விண்ணாட்டின் அரசனென்ற
இலக்கணத்தை மாற்றியது மனித சக்தி


(49)

கத்தும் பறவை

கனி மரத்தில் வந்து

ஒற்றுமை காட்டிடுதே - தலை

பித்தம் பிடித்தொரு 

கூட்டம் தனித்தனி 

பேதம் வளர்த்திடுதே 

(50)

கொடுமையையும் வறுமையையும் 

கூடையிலே வெட்டி வை

கொஞ்சநஞ்சம் பயமிருந்தா 

மூலையிலே கட்டி வை

நெடுங்கவலை தீர்ந்ததென்று 

நெஞ்சில் எழுதி ஒட்டி வை

நெருஞ்சிக்காட்டை அழித்து - அதில்

நெல்லு விதையைக் கொட்டி வை 

(51)

உச்சி மலையிலே ஊரும் அருவிகள்

ஒரே வழியிலே கலக்குது

ஒற்றுமையில்லா மனிதகுலம்

உயர்வும் தாழ்வும் வளர்க்குது 

(52)

சேசு முகம்மது என்றும்

சிவனென்றும் அரியென்றும் 

சித்தார்த்த னென்றும் 

பேசி வளர்க்கின்ற போரில் - உன்

பெயரையும் கூட்டுவர் - நீ

ஒப்ப வேண்டாம் ...

(53)

மனிதரில் நீயுமோர் மனிதன் - மண்ணன்று 

இமை திற எழுந்து நில் 

தோளை உயர்த்து 

சுடர்முகம் தூக்கு 

மீசையை முறுக்கு மேலே வந்து 

அறிவை விரிவு செய் 

அகண்டமாக்கு - மக்களை

அணைந்து கொள்

உன்னைச் சங்கமமாக்கு 

மானுட சமுத்திரம் நானென்று கூவு ...

(54)

காடுமேடுகளைச் சீர்திருத்தியே - நல்ல

கழனிகளாக்கியதாரு

கண்ணீரில் பயிர் வளர்த்தே 

காசீனிககீந்தது யாரு 

வயிறு புடைக்கத் தின்று 

மாடியிலே உறங்கும்

மனிதர்களே இதைக் கேளீர் ...

(55)

மழைகூட ஒருநாளில் தேனாகலாம் 

மணல்கூட சில நாளில் பொன்னாகலாம்

ஆனாலும்  அவையாவும் நீயாகுமா?

அம்மாவென்றழைக்கிற சேயாகுமா?

விண்மீனும் கண்ணே உன் கண்ணாகுமா?

விளையாடும் கிளி உந்தன் மொழி பேசுமா?

கண்ணாடி உனைப்போல கதை கூறுமா?

இரு கை வீசி உலகாளும் மகனாகுமா?

(56)

எங்கள் அம்மணத்திலிருந்து 

உங்கள் பார்வையை மாற்றவே 

கைதோறும் கொடி

(57)

அன்று அவன் 

சம்பள நாள்

கணக்குப் பார்த்தான் 

கடன்கள் போக

மீதியிருந்தவை

கடன்கள் 

(58)

வெற்றி உன்னை

அடுதவர்க்கெல்லாம்

அறிமுகப்படுத்தும்

தோல்வியோ 

உன்னையே உனக்குள்

ஒருமுகப்படுத்தும்..

(59)

144 எதன் வர்க்கம்

என்று கேட்ட 

ஆசிரியருக்கு 

12 என்று பதில் சொல்ல

எழுந்த மாணவன்

யோசித்து விட்டுச் 

சொன்னான்

'அதிகார வர்க்கம்'

(60)

இங்கே வியாபாரம் செய்ய வந்தார்கள்

அரசியல் நடத்தினார்கள்

அரசியல் செய்ய வந்தவர்கள்

வியாபாரம் நடத்துகிறார்கள் 

(61)

போர்வையில்லா 

ராப்பிச்சைக்காரன்

குளிர் காய்கிறான்

வயிற்று நெருப்பில் 

(62)

உடலைக் கசக்கி

உதிர்த்த வியர்வையின்

ஒவ்வொரு துளியிலும் கண்டேன்

இவ்வுலகு 

உழைப்போர்க்கென்பதை

(63)

அரசே

பரிசுச் சீட்டு 

விற்பவனுக்கு 

பாரத ரத்னா

பட்டம் கொடு

அவன் மட்டும்தான்

எல்லா மாநிலங்களையும்

இணைத்து வைத்திருக்கிறான் 

(64)

உழைப்பாளிகள் இந்த தேசத்தில்

சிலைகளில் கூட

உழைத்துக் கொண்டுதானிருக்கிறார்கள் 

தலைவர்கள் இந்த தேசத்தில்

சிலைகளில் கூட

பேசிக் கொண்டுதானிருக்கிறார்கள் ..

(65)

சிறுகச் சிறுக

மரத்தை நாமும்

நம்மை மரமும்

அழித்துக்கொள்வோம் 

ஒருதினம் இருவரும்

மறைந்து போக

மிச்சமிருக்கும் இக்

கவிதை மட்டும்  

(66)

கடைசி வரிசையில்

சோகத்தோடு 

சர்க்கஸ் கோமாளியின் மனைவி 

(67)

விருந்தாளி பையில் திராட்சை 

நீண்ட பேச்சு 

உறங்கிப்போனது குழந்தை 

(68)

குடிப்பவன் நேரடியாக

சொர்க்கத்துக்குப் போகிறான் 

முல்லாக்கள் குடிப்பதை

எதிர்த்து வருகிறார்கள்

காரணம் வேறொன்றுமில்லை 

முல்லாக்களுக்குத் தெரியாமல்

யாரும் சொர்க்கத்துக்குப் 

போய்விடக்கூடாது 

எனவே யாரும் குடிக்கக்கூடாது ..!

(69)

எத்தனை முறை செத்தாலும்

எழுப்பித் தொலைக்கிறானே 

வாக்குச் சாவடிக்கு..!

(70)

எனக்குச் சம்மதமே
நீ
மாலையாய் இருப்பின்
அதில் நான்
மலராய் இருக்க மட்டுமல்ல
நீ பாலையாய் இருப்பின்
அதில் நான்
மணலாய்க் கிடக்கவும்


(71)
மரங்களுக்கு உயிர் உண்டு
என்றபோதிலும்
அவை வெட்டப்படக்கூடாதென்று
நான் சொல்ல மாட்டேன்

இலைகள்
இயற்கைக்கு எழில் கூட்டுகின்றன
இருந்தாலும்
அவை கிள்ளப்படக்கூடாதென்று
நான் சொல்ல மாட்டேன்

கிளைகள்
மரங்களின் கரங்கள்தான்
என்றபோதிலும்
அவை முறிக்கப்படக்கூடாதென்று
நான் சொல்ல மாட்டேன்

ஏனெனில் ........
எனக்கு
ஒரு குடிசை வேண்டும்


(72)
மைதானமெங்கும் மொய்க்கும்
விளையாட்டுக் கூட்டங்கள்
குறுக்கும் நெடுக்குமாய்
கிரிக்கெட் ஆட்டங்கள்
பறக்கும் தட்டுக்களை
துரத்தும் சிட்டுக்கள்
தண்டால் பஸ்கி ஆசனம்
செய்து
கண்ணாடி பார்க்கும்
இளைஞர்கள்
புழுதி படர்ந்த புன்னைகையோடு
கில்லிதாண்டும் சிறுவர்கள்

அத்தனையும் பார்த்தபடி
டியூஷன் போய்க்கொண்டிருக்கும்
சமர்த்துப் பையன்கள்....


(73)
பெருமாள் கோயிலின் முன்
ஏராளமான
பிச்சைக்காரர்கள்
மசூதிகளின் முன்பு
முண்டியடித்தபடி
முசாபர்கள்
மாடி வீடுகளில்
மகிழ்ச்சி குறையாமல்
வாழ்பவர்கள் தமககுள்
வாதிடுகிறார்கள்
ராமர் கோயிலா
பாபர் மசூதியா?


(74)
தனியொரு மனிதன்
பசித்துக் கிடந்தால்
ஒருவர்க்கும் சொல்லாமல்
உடனே நின்று போகும்
ஒரு பூமி வேண்டும்




(75)
கிராமம் நாட்டின்
முதுகெலும்பாம்
அதனால்தான்
கிராமத்தை
அரசாங்கத்தால்
திரும்பிப் பார்க்க
முடியவில்லையோ ?


(76)
மாங்கல்யத்தின் மகிமையை
மனைவி அறிவாள்
மணாளன் அறிவான்
அவர்கள் இருவரையும் விட
மார்வாடியே
அதிகம் அறிவான்


(77)
வேலிக்கு வெளியே
தலையை நீட்டிய என்
கிளைகளை வெட்டிய
தோட்டக்காரானே...!
வேலிக்கு அடியில்
நழுவும் என் வேர்களை
என்ன செய்வார்..?


(78)
என்ன வரம் வேண்டும்
என்கிறார் கடவுள்
அது தெரியாத
நீர் என்ன கடவுள்?


(79)
நகைகளை விற்று
வீடு கட்டினேன்
புன்னகை இல்லம்




(80)
கேட்க கேட்க
எவ்வளவு இனிமை
உலை கொதிக்கும் சத்தம்


(81)
சன் டிவி
ஸ்டார் டிவி
எவ்வளவு வந்தாலும்
இன்னும் பலருக்கு
மதிய உணவு
பன் டீதான் ...!




(82)
கல்வி இங்கே
இதயத்தில் சுமக்கும்
இனிமையாய் இல்லாமல்
முதுகில் சுமக்கும்
மூட்டையாகி விட்டது
கொடுமை என்னவென்றால்
குழந்தைகளெல்லாம்
கூனிகளாயினர்




(83)
விதையைப் போல
தூவப்பட வேண்டிய அறிவு
ஆணியைப்போல
அறையப்படுகிறது


(84)
மொழிபெயர்ப்பு

ஓ மனுஷ குமாரனே
உன் வாழ்க்கை
மகிமை கொண்டதே
மாட்டுக் கொட்டிலில்
பிறந்தாய்
அற்புதம்
மரச் சிலுவை சுமந்து
மரித்தாய்
அற்புதம் ! அற்புதம் !

ஏனிந்த அறியாமை
எதற்காக மீண்டும்
உயிர்த்தெழுந்தாய்?


(85)
மொழி பெயர்ப்பு

மாதர் சூடுவர்
எனக்கு மகிழ்ச்சியில்லை
ராஜாக்களின் போகத்தில்
சந்தோசமில்லை
மதவெறியூட்டும் கற்சிலைகளின்
பூசைக்குப் போகிறேன்
அதிலும் திருப்தியில்லை
தேனீ என்னைச் சுற்றி வருகிறது
சுகமில்லை

விடுதலைக்காக இறந்த
வீரர் கல்லறையில் விழுகிறேனே
அப்போதுதான்
பிறந்த பயனைப் பெறுகிறேன் ...!


(86)
ஒரு முறை
வாழ்வதற்காக
ஒருவன்
எத்தனைமுறை
சாக வேண்டியிருக்கிறது...?


(87)

என் மகன்
பிரசவ் விடுதியிலிருந்தே
ஆங்கிலம்
கற்றாக வேண்டும்

அதனால் நான்
என் மனைவியின்
பிரசவத்தை
இங்கிலாந்தில்
வைத்துக்கொள்ள
ஏற்பாடு செய்து விட்டேன் !



(88)
புத்துணர்வு பெறுவதென்னாள்?
புரட்சிக்குயிர் தருவதென்னாள்?
புயலாய் எழுவதென்னாள்?
புரட்டுலகை தீர்ப்பதென்னாள்?
புத்துலகுப் பொதுவுடைமை
புதுக்கும் நாள் என்னாள்?
புரட்டு முதலாளியத்தை
போக்கும் நாள் எந்நாளோ ?

....

இந்தப் பத்தாண்டின் 
கவிதைகள்










(1) ஒரு எச்சரிக்கை


கவிதைகள் ரெண்டுவகை


கவிதைகள்
கவிதைத் தோல் போர்த்திய
கவிதைகள்






(2) ஒரு வேண்டுகோள்


என்னுடைய
கவிதைக்குப் பரிசாக
ஒரு துப்பாக்கி குண்டு கிடைக்குமானால்
அதற்க்கப்புறம்
என்னை நீங்கள்
கவிஞன் என்றழைக்கலாம்


அதுவரை பொறுத்திருங்கள்




(3) உறக்கம் கலைந்ததும்...... 

கரைகளற்ற நீர்த்துளிக்குள்

இரைதேடி நீந்தி

களைத்து வேர்த்து

இளைப்பாறும் வேளையில்

தூண்டிலில் சொருகிய சொர்க்கம் கவர

கவ்வ விரையும் கனவு மீன்கள்

நட்சத்திரங்களுக்கு நடுவில்

இடுங்கிய இருளை

ஒளிககலப்பையின் கொழுமுனை கீற

இமைகளை அவிழ்த்தால்

அம்மணம் வீசும்

அழுகிய கண்கள்






(4) சுதந்திரம்




விலங்குகள் இல்லை
எனினும் கைதை உணர்கிறேன்


கம்பிகள் இல்லை
எனினும் சிறையை உணர்கிறேன்


வேலிகள் இல்லை
எனினும் காவலை உணர்கிறேன்


சுவர்கள் இல்லை
எனினும் தடைகளை உணர்கிறேன்


கோடுகள் இல்லை
எனினும் எல்லைகளை உணர்கிறேன்










(5) தடங்கள்


கடலின் தரையில் இருக்கிறது
கப்பல் கடந்த தடம்
வானத்தின் தரையில் இருக்கிறது
விமானம் கடந்த தடம்
மனதின் தரையில் இருக்கிறது
அனுபவம் கடந்த தடம்








(6) விளம்பர இடைவேளை


சுதந்திர தின  திரைப்படத்தில்
விளம்பர இடைவேளைக்குப் பிறகே
காந்தி சுடப்பட்டார்


கிறிஸ்துமஸ் தின திரைப்படத்தில்
விளம்பர இடைவேளைக்குப் பிறகே
ஏசு சிலுவையில் அறையப்பட்டார்


பொங்கல் தின திரைப்படத்தில்
அக்கிரமம் செய்பவர்களை
விளம்பர இடைவேளைக்குப் பிறகே
அடித்து நொறுக்கினார்  நாயகன்


என்றோ பார்த்த ஒரு தொடரில் கூட
விளம்பர இடைவேளைக்குப் பிறகே
மாமியாரைக் கன்னத்தில் அறைந்தார்
மருமகள் கோபத்துடன்


விளம்பர இடைவேளைக்குப் பிறகே
எப்போதும் தொடர்கின்றன
செய்திகள்


விளம்பர இடைவேளையில் வருகிறது
சாப்பிட வாங்க......
என்ற மனைவியின் அழைப்பு


விளம்பர இடைவேளையில்
 படிக்கிறார்கள் குழந்தைகள்
விளம்பர இடைவேளையில்
வேறு சேனலுக்கு விரைகிறார்கள்
ரிமோட் கையுடன் இளைஞர்கள்


விளம்பர இடைவேளையில்
நகர்கிறது வாழ்க்கை.....


இந்த விளம்பர இடைவேளைக்குப் பின்
இன்னொரு விளம்பர இடைவேளை வரும்
என்ற நம்பிக்கையுடன்.........!








(7) சொல் போன் 


அழைப்புகள்
சில நேரம் புது மனைவியின்
செல்லச் சிணுங்கலாய்
பல நேரம் பழையவளின்
தொணதொணப்பாய்
எப்படியாயினும்
பேசித் தொலைக்க வேண்டியிருக்கிறது
ஒரு ஒப்பந்ததைப்போல மீற இயலாமல்




கைப்பையிலிருந்து
சட்டைப்பையிலிருந்து
இடுப்பு வாரிலிரிந்து ஒலிக்கிறது
இதயத் துடிப்பைப்போல.........
துண்டிக்கப்பட்டால்
நின்று போகுமோ உயிர் ?


உரத்துப் பேசுபவர்களால்
ஓயாமல் பேசுபவர்களால்
பேசத் தெரியாமல் பேசுபவர்களால்
இறந்து போனது
பேசிப் பேசாமலும்
பேசாமல் பேசியும்
உணரப்பட்ட மௌனம்




புறா விடு தூது
பரிணாம வளர்ச்சியில்
எஸ் எம் எஸ் ஆனதோ?


இளசுகள் வீசும்
செய்திக் குப்பையின் ஊடே
இறந்து கிடக்கிறது
காதல் சுமந்த
புறாவின் சிறகுகள்


மீண்டும் மீண்டும் பேசுபவர்களின்
சொற்களில் சுழல்கிறது
பூமி.........!

(8) புரியாத புதிர்

வறுமையை விரட்டவில்லை

நோய்களைத் தணிக்கவில்லை

வேலையின்மையைப் போக்கவில்லை 

ஊழலை ஒழிக்கவில்லை

விலைவாசியைக் குறைக்கவில்லை

மனித ரத்தம் குடிக்கும் 

ஒரு

கொசுவைக்கூட அழிக்கவில்லை

எதுவுமே செய்யவில்லை

எதுவுமே செய்ததாகத் தெரியவில்லை

என்றாலும் ஏன் வருகிறார்கள்

எனைத் தேடி 

எனப் புரியாமல் விழிக்கிறது

சாமி......

(9) ஏ பார் ஆப்பிள் 
தனியார் பள்ளிகளில் ஏழைக் குழந்தைகளுக்கு

 25% இட ஒதுக்கீடு 

ஏ பார் ஆப்பிள் 

என்று பாடம் கேட்ட

பள்ளிக் குழந்தை

வீட்டுக்கு வந்தது 

அப்பா அப்பா

ஆப்பிள் வேண்டும்

அம்மா அம்மா 

ஆப்பிள் வேண்டும் என்றது

நான்கு நாளாய்

நச்சரித்த குழந்தையை

தாங்காத தந்தை

கூட்டிப்போனார் கடைவீதிக்கு

அழகழகாய் ஆப்பிள்கள்

அடுக்கி வைத்திருந்த

பழக்கடைப் பக்கம்

பார்த்துச் சொன்னார் 

சிவப்பாய் உருண்டையாய் 

வனப்பாய் வாசமாய் 

அதோ பார்

அதுதான் ஆப்பிள்

கடையில் இருந்த ஆப்பிளை

கையில் வாங்கித் தருமாறு

கத்தத் துவங்கிய குழந்தையிடம்

சத்தம்போட்டார் தந்தை

ச்சீ ச்சீ இந்தப்பழம் புளிக்கும்

பள்ளிக்கூட வாசலில்

இலந்தப்பழம் விக்கும் அதுவே

இனிக்கும்

வா வா என்று

இழுத்துப்போனார்...!

(10) சம்மந்தப்பட்டவர்களுக்கு.....

மெத்தப் படித்த மேதாவி

ஈடு இணையில்லாத திறமைசாலி

மகா வல்லமை வாய்ந்தவர்

என்றெல்லாம்

உங்களைப்பற்றிக் கூறப்படுவதை

என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள இயலாது 

நீங்கள்

மெத்தப் படித்த மேதாவி என்றால்

வாழும் மனிதருக்கெல்லாம் சோறிடுங்கள்

நீங்கள்

ஈடு இணையில்லாத் திறமைசாலி என்றால்

எல்லோருக்கும் குடியிருக்க வீடு கொடுங்கள்

நீங்கள் மகா வல்லமை வாய்ந்தவர் என்றால்

வேலை கொடுத்து எல்லோரையும்

வாழ வையுங்கள்

அதுவரை நீங்கள்

மெத்தப் படித்த மேதாவி

ஈடு இணையில்லாத் திறமைசாலி

மகா வல்லமை வாய்ந்தவர்

என்றெல்லாம்

உங்களைப் பற்றிக் கூறப்படுவதை

என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள இயலாது

(11) நெருப்பென்று தெரியாத நெருப்பு 

ஆதி முதல் 

பசித்த வயிறுகளிலேயே வசிக்கிறது 

நெருப்பு 

எத்தனை கேடுகள் உரசினாலும் 

பற்ற மறுக்கிறது 

கோப நெருப்பு 

நெருப்பு சாட்சியாக 

முறிந்து போகின்றன திருமணங்கள் 

வேள்வி நெருப்பு 

வெறும் 

புகையாகிக் கரைகிறது காற்றில் 

புகையும் சிகரெட்டுகளுக்கே 

அதிகம் பயன்படுகிறது 

தீக்குச்சி நெருப்பு 

சர்க்கஸ் நெருப்பு வளையத்துக்குள் 

புகுந்து வருகின்றன 

வீரமுள்ள நாய்கள் 

உணர்சிகளின் உருமாற்றத்தால் 

பதத்துப் போனது 

மனிதனின் போராட்ட நெருப்பு 

டூன் தமாஷா 

நேசிக்கும் குழந்தைகளுக்கு 

நாம் சொல்ல மறந்தது

வெண்மணியின் நீறுபூத்த நெருப்பு 

நெருப்பிலிடுபவர்களின் 

திமிரை எரிக்கும் நெருப்புக்கு 

இன்னும் தெரியவில்லை

தான் 

நெருப்பு என்று....!

கொஞ்சம் ஹைகூ

தாயின் தாலாட்டுக்கு

தொட்டிலில் தூங்கும்

இசை

டியுபுக்குள் 

காற்று மட்டுமல்ல

குழந்தையும் இருக்கிறது 

கழுவி வைத்திருங்கள்

தட்டை

சுத்தம் சோறுபோடும்

சர்க்கரை விலையை

குறைக்கச் சொல்லி

எறும்புகள் ஊர்வலம் 

பனை மரங்கள்

கியூவில் நிற்கின்றன

காற்று வாங்க 

உன் மௌனத்தை 

மொழிபெயர்க்கிறது 

உன் பார்வை

எப்படித் தழுவ முடியும்

என்னில் கலந்த

உன்னை 

......